Chodzę do spowiedzi od wielu lat, ale mam problem z jednoznacznym określeniem co jest grzechem ciężkim (śmiertelnym) a grzechem lekkim? -- Karolina
Według definicji katechizmowej: Grzechem nazywamy dobrowolne i świadome odwrócenie się od Boga. W naszych czasach wielu ludzi nie dostrzega swojego grzesznego postępowania. Szuka rozwiązania swoich problemów nie w świetle Słowa Bożego, ale np. w praktykach okultystycznych potępionych przez Pismo Święte. Jan Paweł II zapytany przez dziennikarza: Jaki grzech współcześnie jest najcięższy? Odpowiedział: Nazywanie grzechu dobrem a dobra grzechem.
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, że grzech ciężki "niszczy miłość w sercu człowieka wskutek poważnego wykroczenia przeciw prawu Bożemu; (...) odwraca go od Boga, który jest jego celem ostatecznym i szczęściem". Dlatego też grzech ciężki określa się mianem grzechu śmiertelnego. Natomiast grzech lekki, czyli powszedni, "pozwala trwać w miłości (pochodzącej od Boga i kierującej nas ku Niemu), chociaż ją obraża i rani" (nr 1855).
Przytoczone określenie grzechu ciężkiego (śmiertelnego) Katechizm uzupełnia uwagą, że grzechem śmiertelnym jest ten czyn, który "1. dotyczy materii poważnej i który nadto został popełniony z 2. pełną świadomością i 3. całkowitą zgodą" (KKK 1857). Aby zaistniał grzech ciężki, te trzy warunki są konieczne i muszą wystąpić jednocześnie.
Katechizm wyjaśnia także pozostałe warunki dla zaistnienia grzechu ciężkiego. Są nimi pełna świadomość tego, że zamierzany czyn jest czymś złym oraz całkowita zgoda człowieka, by go spełnić. Ocena tych uwarunkowań naszych czynów pozwala na określenie ciężaru grzechów.
Innymi słowy - grzechem ciężkim jest wszystko to, co jest przeciwne woli Boga, co uczynione jest z pełną premedytacją, świadomością i w sposób w pełni wolny. Jeśli świadomość człowieka, jego wola są nawet odrobinę ograniczone - grzech staje się grzechem lekkim (powszednim), a w przypadku zupełnej nieświadomości lub wymuszony (bezwolnym) - będzie grzechem ale niezawinionym. Taka jest ogólna wykładnia moralna czynów człowieka.
Każdy grzech jest wyrazem naszej małej wiary. Osłabia nas i wystawia na zło. Jest nieposłuszeństwem i niewdzięcznością wobec Boga; niewłaściwą relacją do Niego i uleganiem ludzkim słabościom. Możemy wymienić uczynki, które bezpośrednio sprzeciwiają się Bogu. Należą do nich: brak wiary, nieposłuszeństwo Bożym poleceniom, bałwochwalstwo (oddawanie czci należnej Bogu istotom żywym lub przedmiotom) itp. Inne grzechy dotyczą wprost nie tylko Boga, ale i człowieka jako sprawcy oraz jego bliźniego. Są nimi: brak szacunku wobec bliźnich, kłamstwo itp.
Zbawcza obecność Jezusa Chrystusa objawia się w świecie również przez odpuszczaniu grzechów w sakramencie pokuty (spowiedź). Miłosierdzie jest niezmierzone, a wyraża się w tym, że Bóg oczekuje zawsze na powrót człowieka i z radością go przyjmuje. Każdy grzech, za który się żałuje, może być odpuszczony, a nie zostaje odpuszczony taki grzech za, który się nie żałuje. Do Boga idziemy przez żal, motywujący postanowienie poprawy.